Rzeźba w Grand Pre w Nowej Szkocji.
28 lipca 1755r. brytyjski gubernator Charles Lawrence nakazał deportację wszystkich Acadians z Nowej Szkocji, którzy odmówili złożenia przysięgi wierności Wielkiej Brytanii.
Acadians, to francuscy koloniści, zamieszkujący region otaczający Zatokę Fundy w Nowej Szkocji.
W 1713r., na mocy Traktatu z Utrechtu, tereny te przeszły w ręce Brytyjczyków, a Acadians zostali zmuszenie do złożenia przysięgi, jeśli nie wierności, to przynajmniej neutralności w każdym konflikcie między Wielką Brytanią a Francją. Ale z biegiem lat pozycja Akadyjczyków w Nowej Szkocji stawała się coraz bardziej niepewna.
W 1754 r. Wielka Brytania i Francja toczyły wojnę w Ameryce.
W czerwcu 1755 roku Brytyjczycy zdobyli Fort Beauséjour, strategicznie położony na przesmyku Chignecto na czele Zatoki Fundy; jako kolejny krok w zapewnieniu bezpieczeństwa Nowej Szkocji, Rada w Halifax zdecydowała w lipcu 1755 r. o deportacji Acadians.
W ten sposób rozpoczął się tragiczny łańcuch wydarzeń, w ramach którego doszło do wypędzenia Akadians, zajęcia i zniszczenia ich domów, farm i zwierząt gospodarskich, przymusowego wygnania ich z Nowej Szkocji i rozproszenia wzdłuż wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej, aż po Karaiby i Europę.
Posąg Evangeline w Grand Pre w Nowej Szkocji.