Kiedy temperatura się podnosi, śnieg topnieje a sople lodu kapią szybciej to znaczy, że zima dobiega końca a tym samy nadchodzi ,,cukrowa pogoda” . Słodki smak wiosny płynący wraz z sokami w górę drzewa jest zbierany przez farmerów i przetwarzany w tzw. kanadyjskie płynne złoto. Syrop klonowy, bo o tym mówimy, powstaje poprzez skoncentrowanie soku pozyskanego z klonów.
Do pozyskiwania soku wykorzystuje się tylko trzy gatunki klonów: klon cukrowy, klon czerwony oraz klon czarny. Kiedy farmer uzna, że nadszedł właściwy czas, nawierca w drzewie otwór głęboki na ok. 8 cm i wbija kranik. Zbieranie soku odbywa się na dwa sposoby.
Tradycyjny sposób polega na powieszeniu pod kranikiem wiadra, do którego spływa sok. Na wiadro zakłada się osłonkę, która chroni przed deszczem, śniegiem i innymi zanieczyszczeniami. Kiedy wiadro się napełni słodkim płynem, jest on przelewany do większego zbiornika, a nastepnie transportowany na saniach ciągniętych przez zaprzęg koni lub ciągnikiem. Druga metoda to zastosowanie plastikowych rurek. Jeden koniec rurki jest wkręcany w otwór w drzewie a drugi podłączony do systemu rurociągów, które odprowadzają sok do zbiorników.
Ze zbiorników sok trafia do tzw. cukrowni. Cukrownie różnią się wielkością i kształtem, każda ma swój własny charakter. Niektóre mogą być rustykalnymi, drewnianymi domkami w lesie, pełnych starych narzędzi i wspomnień o sezonach cukrowych wcześniejszych pokoleń. Inne mogą przypominać nowoczesny zakład przetwórstwa spożywczego.
Staroświecka czy nowoczesna, każda cukrownia będzie zawierała parownik służący do gotowania soku. Miska parownika jest podzielona na przegrody, dzięki czemu sok przepływa w sposób ciągły. Parowniki mogą być opalane drewnem, olejem lub gazem. Po kilku godzinach gotowania/ odparowywania soku, zmienia on swoją gęstość i kolor. Pod koniec procesu każdy farmer sprawdza temperaturę wrzenia oraz poziom cukru.
Pochodzący z drzewa sok klonowy zawiera ok. 98%wody i 2% cukru. Kiedy syrop jest gotowy, zawiera tylko 33% wody i 67% cukru. Na tym etapie syrop jest filtrowany i przelewany do butelek.
Syrop gotowany zbyt długo może się skrystalizować natomiast niedostatecznie zagęszczony będzie wodnisty i szybko się zepsuje.
Gdy temperatura gotowania przekroczy 104°C można uzyskać inne produkty.
Przy 110°C otrzymamy masło klonowe, 115-122°C daje cukier klonowy, natomiast 131°C daje tzw. maple taffy czyli gęsty syrop, który wylewa się bezpośrednio na śnieg w kształt krótkich, wąskich pasków, które zawija się na patyczek i powstaje lizak.
Ciastka z syropem klonowym.
Herbata o smaku syropu klonowego.
Maple taffy.
W Kanadzie produkuje się cztery rodzaje tego niesamowitego płynu:
-golden- mający złoty kolor i delikatny smak
– amber- w kolorze bursztyny i bogatym smaku
– dark- w kolorze ciemnego bursztynu i intensywnym smaku
– very dark- ma ciemny kolor i bardzo intensywny smak.
Najcenniejsza (najsłodsza) kradzież w historii Kanady.
Zbiory soku klonowego uzależnione są stricte od pogody i mogą trwać od 3-6 tygodni. Bywały lata, kiedy zbiory były bardzo niskie co z kolei windowało cenę syropu. Aby zapobiec takim sytuacjom powstał Quebec Maple Syrup Producers (wcześniej znany jako Federation of Quebec Maple Syrup Producers), który zarządza dostawami syropu klonowego. QMSP utworzyło w 2000 r. rezerwę strategiczną. W 2011 r., w związku z nadwyżką syropu klonowego, QMSP powiększyło swoją rezerwę strategiczną, rozszerzając ją do magazynu zlokalizowanego w Saint-Louis-de- Blandford, Quebec. Do 2012 roku znajdowały się tam beczki syropu klonowego o wartości około 30 milionów dolarów.
Latem tegoż roku inspektor z QMSP przeprowadzał coroczną kontrolę syropu klonowego przechowywanego w magazynie w Saint-Louis-de-Blandford. Kiedy wspiął się na stos beczek, jedna prawie się przewróciła. Normalnie pełne beczki ważyłyby około 270 kg i byłyby bardzo trudne do przenoszenia. Inspektor otworzył niektóre beczki i stwierdził, że są puste. Ponadto później odkryto, że inne beczki, które wydawały się pełne, w rzeczywistości były wypełnione wodą. Obiekt nie miał kamer bezpieczeństwa i nie było dowodów wideo kradzieży. Podczas dochodzenia ustalono, że w okresie od października 2011 do sierpnia 2012 grupa złodziei zabierała beczki z syropem klonowym i wlewała syrop do własnych beczek. Puste beczki były następnie napełniane wodą przed powrotem do magazynu rezerwy strategicznej.
W ciągu 10 miesięcy złodziejom udało się ukraść około 2700 ton syropu klonowego o wartości 18 mil. dolarów kanadyjskich. Władze odzyskały 450 ton skradzionego syropu klonowego. Część odzyskanego syropu klonowego została zniszczona, ponieważ nie nadawał się do spożycia przez ludzi.
Magazyn z syropem klonowym.
Podczas przesłuchania policyjnego w 2014 roku Richard Vallières przyznał się do kradzieży syropu klonowego.
Dochodzenie policyjne było wyczerpujące, przesłuchano ponad 300 osób i wydano 40 nakazów przeszukania. Czterech mężczyzn, w tym Richard Vallières, zostało skazanych za udział w kradzieży. Vallières został skazany na 7 lat i 10 miesięcy więzienia za udział.
Wydarzenia związane z napadem na syrop klonowy zostały przedstawione w jednym z odcinków serialu dokumentalnego Netflix „Dirty Money”. Odcinek został wyemitowany 26 stycznia 2018 roku
Elmira Maple Syrup Festival.
Co roku w kwietniu, w miasteczku Elmira odbywa się Elmira Maple Syrop Festival https://www.elmiramaplesyrupfestival.com , który jest jednym z najbardziej wyczekiwanych, corocznych wydarzeń w okolicy. Festiwal ten posiada tytuł największego na świecie jednodniowego festiwalu syropu klonowego w Księdze Rekordów Guinnessa. Pierwszy festiwal miał miejsce w 1966 roku.
Odwiedzający mogą delektować się naleśnikami i kiełbaskami polanymi słynnym syropem klonowym lub spróbować innych wspaniałych potraw.
Festiwal obejmuje również sprzedaż rękodzieł, przedmiotów kolekcjonerskich i pięknych ręcznie robionych mennonickich kołder.
Ci, którzy chcą zgłębić wiedzę dotyczącą pozyskiwania i produkcji syropu klonowego mogą się przejechać tradycyjnym autobusem szkolnym do sadu klonowego (to był mój pierwszy w życiu przejazd żółtym autobusem).
Festiwal Syropu Klonowego Elmiry jest uważany za prawdziwy znak wiosny. Odwiedzających przyciąga wiosenna gorączka i nostalgia za wiejskim stylem życia.
Ciekawostki:
– Kanada produkuje ponad 75% czystego syropu klonowego na świecie, z czego 91% jest produkowane w prowincji Quebec.
– w Kanadzie jest ponad 13000 producentów.
– do pozyskiwania soku wykorzystuje się drzewa 30-40 letnie.
– z jednego drzewa można pozyskiwać sok nawet przez 70 lat.
– w sezonie drzewo może dać nawet do 20 galonów cennego soku ( 1 galon równa się 3,785 litra).
– potrzeba 40 galonów soku do uzyskania 1 galonu syropu klonowego.
– 15 ml. syropu ma 50 kalorii.
– zdrowotne wartości: wapń, magnez, potas, witaminy z grupy B, niacynę, cynk.
– co ciekawe to Amerykanie spożywają najwięcej syropu klonowego.
Już rdzenni mieszkańcy wschodnich lasów, w tym Abenaki, Haudenosaunee i Mi’kmaq, zbierali sok klonowy. Francuscy osadnicy nie tylko nauczyli się zbierać sok ale i redukować go do konsystencji syropu klonowego. Od tego czasu syrop klonowy i inne produkty pochodne są sercem i duszą kuchni i kultury kanadyjskiej. W Kanadzie wszystko może mieć smak syropu klonowego: ciastka, herbata, masło, nawet boczek (pamiętam, jak kiedyś zupełnie przypadkowo kupiłam boczek o smaku syropu i podczas smażenia w domu unosił się piękny słodki zapach) i choć przepadam za syropem klonowym to najlepiej mi smakuje tylko w formie deserów.
Smacznego!!!!!!