Słynna strona z wpisem dotyczącym publikacji jej pierwszej książki- ” Anne of Green Gable”!
„I am going to begin a new kind of diary. I have kept one of a kind for years-ever since I was tot of nine. But I burned it to-day. It was so silly I was ashamed of it”.
Tymi słowami , wówczas piętnastolenia Maud rozpoczyna pamiętnik, którego pisanie będzie kontynuować przez całe życie.
Z wpisu wynika, że Maud zaczęła swoją przygodę z pisaniem pamiętników już w wieku dziewięciu lat jednak, jak sama przyznała były one dziecinne i zawstydzały ją, dlatego też zdecydowała, że je spali i jednocześnie rozpocznie pisanie pamiętnika od nowa, już jako ,,dorosła” osoba.
Dziś wiemy, że lata później historia się powtórzyła. Maud wszystkie swoje pamiętniki przepisała a oryginały najprawdopodobniej zniszczyła.
Przepisywanie rozpoczęła w 1919 roku, przyjmując zasadę kopiowania z godnie z oryginałem.
W związku z tym, że nie zachowały się oryginały trudno stwierdzić jak wierna jest to kopia. Biografowie twierdzą, że Maud dokonała pewnych zmian, np. stonowała krytykę wobec niektórych osób, dodała też kilkaset fotografii, z których część była wykonana wiele lat później niż wskazuje data wpisu w dzienniku.
Wpisy z miesiąca miodowego.
„As a preacher’s wife I cannot swear in public. But in this diary I do” Nov. 19, 1930.
Montgomery, jako osoba publiczna oraz żona pastora, musiała kontrolować swoje zachowanie oraz wypowiedzi. Nie mogąc liczyć na wsparcie męża, który mając problemy z depresją oraz wielokrotne załamania nerwowe sam potrzebowała pomocy i wsparcia Montgomery. Tak więc jedynym bezpiecznym miejscem, gdzie mogła dać upust emocji były pamiętniki.
Z czasem, nawet tam nie pozwoliła sobie na wyrażanie swoich obaw dotyczących własnej rodziny czy osobistych słabości i zwątpień. W pamiętnikach trudno znaleźć choćby słowo, które mogłoby zniszczyć reputację rodziny lub jej samej.
Maud, będąc wówczas u szczytu sławy, świadoma swojej wartości, pragnęła pozostawić po sobie materiały z którymi później będą mogli pracować biografowie. Materiały, które pokażą jej osobę w taki sposób, w jaki Maud pragnęła być postrzegana. W tym celu nie tylko przepisała i ozdobiła pamiętniki, przeredagowała również prowadzone w latach kiedy mieszkała na PEI albumy z wycinkami.
Na zdjęciu widoczne pozostałości po usuniętym najprawdopodobniej wycinku z gazety i wklejonej w to miejsce fotografii.
Jak sama powiedziała: „… I’ll give him [a journalist] the bare facts he wants. He will not know any more about the real me or my life for it all… The only key to that is found in this old journals”. Nov.10 1908.
Jednak, jak można przypuszczać przepisane pamiętniki nie odzwierciedlają prawdziwej duszy Maud.
W latach 80tych Elizabeth Waterston oraz MaryHenley Rubio przeredagowały pamiętniki Montgomery.
Pamiętniki zostały wydane w pięciu tomach kolejno w:
– 1985r. zawierający wpisy z okresu 1889-1910
– 1987r. zawierający wpisy z okresu 1910-1921
– 1992r. z wpisami z lat 1921-1929
– 1998r. z wpisami z lat 1929-1935
Oraz ostatni wydany w 2004r. z lat 1935 – 1942.
Ostatni wpis datowany na 23 marca 1942r.
„ Since then my life has been hell, hell, hell. My mind is gone- everything in the world I lived for has gone[….]”.
