Po Konfederacji w 1867r. Rząd Kanady rozszerzył swoje zasięgi na zachód, starając się zabezpieczyć polityczną i gospodarczą przyszłość kraju. W 1890r. nabyto tzw. Ziemię Ruperta od Hudson Bay Company ( było to niemal 4 mln km² , za które zapłacono 300 000 funtów). Z tego rozległego terenu planowano utworzenie Terytoriów Północno-Zachodnich, jednak w momencie obejmowania terenów doszło do protestów, które nazwano Rebelią nad Rzeką Czerwoną. Powodem rebelii był brak jakichkolwiek uzgodnień z zamieszkującymi te tereny plemionami Indian czy Metysami (osadnicy o mieszanym pochodzeniu-rdzennym i europejskim).
Te wydarzenia doprowadziły do zmiany planów i wydzielenia, przy granicy ze Stanami Zjednoczonymi, małej prowincji Manitoba.
15 lipca 1870r. powstało pierwsze terytorium Kanady oraz piąta prowincja, nazwana znaczkową ze względu na jej prostokątny kształt i niewielki obszar, obejmujący niewiele ponad 36 000 km² z centrum w Fort Garry, dzisiejszy Winnipeg w dolinie rzeki Red River.
Na początku tereny te były zamieszkiwane przez Ojibwa, Cree, Assiniboin czy Chipewayan oraz Marysów.
Po uchwaleniu ustawy o ziemiach państwowych –Dominion Lands Act- w 1872r. rozpoczął się masowy napływ osadników na te tereny. Dzisiaj Manitoba słynie z różnorodności etnicznej. Dwie piąte populacji ma brytyjskie korzenie. Manitobę zamieszkuje jedna z największych społeczności francuskojęzycznej poza Quebec. Inne znaczące mniejszości to niemiecka, ukraińska, polska i włoska.
Z czasem Manitoba powiększyła swoją powierzchnię o sporą część Terytoriów Północno-Zachodnich i ostatecznie jej powierzchnia wynosi 648 000km² ( oryginalnie było 36 000km²).
Niewielki miasteczko Churchill w prowincji Manitoba, słynie z dość dużej populacji niedźwiedzi polarnych; jest powszechnie nazywane „stolicą niedźwiedzia polarnego”.
Manitoba słynie z ogromnej liczby jezior jest ich ponad 110 000 i co najważniejsze Manitoba jest płaska- najwyższy punkt w tej prowincji ma 831m. n.p.m.
Terytoria Północno-Zachodnie obejmowały rozległe tereny rozciągające się od granicy z Labradorem na zachodzie, przez północną część dzisiejszego Quebec i Ontario, prerie, czyli środkową część dzisiejszej Kanady, aż po Ocean Arktyczny na północy. Na tym ogromnym obszarze brakowało ludności, zasobów gospodarczych i infrastruktury aby osiągnąć status prowincji, dlatego też Terytoria podlegały jurysdykcji rządu federalnego.
Przez lata Terytoria Północno-Zachodnie podlegały licznym zmianom granic, i tak w 1905r. ,,wycięto’’ Saskatchewan i Albertę, w 1908r. Yukon a w 1999 Nunavut.
Niemal całą współczesną powierzchnię Terytoriów zajmuje rozległa tundrowa nizina. Jedynie wzdłuż granicy z Yukonem rozciąga się pasmo górskie Góry Mackenziego z najwyższym szczytem – Górą James MacBriena wznoszącą się na wysokość 2762 m. n.p.m.
Tereny te są bogate w różne złoża naturalne, między innymi w złoto, diamenty i gaz ziemny i ropę naftową, co czyni je najbogatszymi terenami w Kanadzie.
Panuje tam klimat subarktyczny. Średnia temperatura utrzymuje się powyżej +10 °C jedynie przez cztery miesiące roku. Średnia temperatura w lipcu, najcieplejszym miesiącu roku, wynosi +14 °C. Poza kołem polarnym na przemian panuje dzień polarny i noc polarna. Długie zimy rozpoczynające się już w październiku i trwające do maja i są bardzo zimne. Temperatury utrzymują się w zakresie od -20 °C do -30 °C. Zważywszy jednak na silne północne wiatry temperatury odczuwane są dużo niższe.
Muszę przyznać, że moim marzeniem jest wyjazd do Churchill, aby zobaczyć niedźwiedzia polarnego!
Zdjęcia znalezione w Internecie.